Solvency II

De solvency II is het raamwerk van toezicht voor verzekeraars. Per 1 januari 2016 is de Solvency II in werking getreden en is logischerwijs de opvolging van de solvency I. Solvency I dateerde uit de jaren 70 en is niet verder geüpdate. Na de financiële crisis is duidelijk geworden dat er (onacceptabele) risico zijn genomen door banken en verzekeraars, waardoor de noodzaak bestaat om het nemen van risico's te beperken en daarnaast ook te monitoren. Hiermee is een belangrijk doel van de solvency II is het beschermen van de polishouders. De belangrijkste principes van de solvency II is het op basis van risico inschattingen, eisen stellen op de ratio's van het eigen vermogen.

De Solvency II is van toepassing voor verzekeraars binnen de EU en is opgesteld door The European Insurance and Occupational Pensions Authority, dit is de Europese verzekeraars regelgevende instantie.

Solvency I

De solvency II vervangt de solvency I. Solvency I is in de jaren 70 in werking getreden en dient aangescherpt te worden. De belangrijkste beperking van de solvency I is dat er geen kapitaalsvereiste zijn gesteld. Hierdoor zijn er onvoldoende prikkels om de risico die verzekeraars kunnen nemen te verlagen.

Naast de kapitaalsvereiste is solvency I gedateerd vanwege de minimale vereiste inzake transparantie, de beperkte harmonisatie van de Europese regelgeving en daarnaast te weinig gericht op de bescherming van de polishouders.

Belangrijkste wijzigingen van solvency II ten opzichte van Solvency I:

Eén toezichtregime voor de volledige EU, dit was per land verschillend.
Verzekeraars dienen risico te begrijpen, in te schatten en de risico's te mitigeren. Onder solvency I in mindere mate beperkt.
De consument was onder solvency I minder beschermd dan onder solvency II. Door verplichte risicobeheersing en beperken van de risico wordt de consument beschermd.
Toezichthouder had niet of nauwelijks inzicht in de risico's die werden gelopen onder solvency I. Onder solvency II is er een verplichte rapportage waardoor risico inzichtelijk worden en er tijdig op problemen gereageerd kan worden.

Voor welke verzekeraars is solvency 2 van toepassing?

De solvency II is van toepassing voor middelgrote en grote verzekeraars. Er is sprake van een middelgrote verzekeraar bij een omzet van meer dan 5 miljoen of voorziening van hoger dan 25 miljoen.

Drie pilaren Solvency 2

De solvency II kent een structuur die bestaat uit drie pilaren (pillars):

Pillar 1 - risico kwantificeerbaarheid

Pillar 2 - risico management

Pillar 3 - transparant

Pillar 1 - Risico kwantificeerbaarheid

De verzekeraars dienen de risico's te kwantificeren op basis van gestelde vereiste in solvency II pillar 1. Er zijn vanuit Solvency II financiële vereiste gesteld waaraan verzekeraars dienen te voldoen.

Market-to-market waardering van de balans:

De verzekeraars dienen de balans te waarderen tegen marktprijzen. Daarnaast dient dit te gedaan te worden op basis van de voorgeschreven modellen. Er dient een juiste inschatting gemaakt te worden van de risico's waaraan de verzekeraar bloot staat. Op basis van deze berekening dient de verzekeraar een minimaal buffer aan te houden om risico's die zich voordoen te kunnen opvangen.

Solvency capital requirement (SCR):

Op basis van de SCR dient er een 99,5% zekerheid behaald te worden dat de verzekeraar de risico's die zich kunnen voordoen in een jaar kunnen opvangen. Enkele risico's die worden meegewogen in de formule zijn:

Marktrisico's

renterisico
eigen vermogensrisico
valutarisico
huizenmarktrisico
spreidingsrisico

Dit zijn slechts enkele voorbeelden van risico die meegewogen dienen te worden. Voor een uitgebreide beschrijving van de onderliggende risico's van SCR formule.

Risico's die niet zijn meegewogen in de formule zijn:

inflatierisico
reputatierisico
liquiditeitsrisico
wettelijke omgevingsrisico
besmettingsrisico (risico's die ander partijen nemen waaraan de verzekeraar blootgesteld kan worden)

Minimum capital requirement (MCR):

Het minimaal kapitaalsvereiste wordt bepaald op basis van een relatief eenvoudige formule. De uitkomsten van deze berekening staan onder toezicht van de Nederlandse bank.

Niet behalen van de normen

De Nederlandse bank houdt toezicht op het behalen van de gestelde normen in Pillar 1. Er zijn diverse gevolgen indien een verzekeraar de gestelde vereiste SCR of MCR niet worden behaald.

Er dient door de verzekeraar een herstelplan opgesteld te worden. Er dient binnen 6 maanden voldaan te worden aan de gestelde normen
Er wordt een productiestop vereist of intrekken van de bevoegdheden van de verzekeraar
Overdragen van de verzekeringsportefeuille.

Pillar 2 - Risico management

Het risico management van een verzekeraar dient te voldoen aan

Governance vereiste

Er dient sprake te zijn van een effectieve governance structuur op de vier key processen: risk management, compliance,actuarial, and internal audit.

Own risk and solvency assessment (ORSA)

Dit betekent dat de verzekeraar op periode basis de beleidsregels, strategie en risico bereidheid dient te evalueren en de bevindingen te rapporteren aan de Nederlandse Bank.

Pillar 3 – transparantie

De transparantie wordt met solvency II verder uitgebreid voor verzekeraars. Dit bestaat uit openbare rapportage en vertrouwelijke rapportage.

Openbare rapportage:

Jaarlijks dient de verzekeraar minimale informatie openbaar te maken in de jaarrekening en jaarverslag. Er is onder andere informatie opgenomen die betrekking heeft op de activiteiten, resultaten, operationele informatie, risico profiel, voorzieningen, verplichten en vermogensmanagement.

Dit betreft de solvency and financial condition report (SFCR)

Vertrouwelijke rapportage:

De vertrouwelijke rapportage bevat informatie die tenminste bestaat uit de ORSA.

Dit betreft de regular supervisory report (RSR)

Meer informatie?

Wil je uitgebreidere informatie raadpleeg dan de website van de Nederlandsche Bank.

Keywords: Solvency II, Solvency 2, Solvabiliteit verzekeraars